LINEAGE ][ Cxx

Jeśli chodzi o lineage to zapraszam do pogawędki powiem co i jak jako zawansowany w tym trybie

Post został pochwalony 0 razy

Lineage jest grą internetową i płatną ( jep !!) a więc radze pirackie servery w trybie retail co prawda nie ma tam tyle szczegółów jak na oficjalu ale fajnie się gra polecam servery takie jak ALLSERON , eXistence, dragon, graveland

Post został pochwalony 0 razy

Tu zamieszczam niniejszym recenzje:

bez stałego łącza, mnóstwa wolnego czasu i zazwyczaj wyższych opłat – niestety nie pogramy. Większość takich produkcji, zniechęca nas comiesięcznym abonamentem, który pojawia się zarówno w internetowych FPS-ach jak choćby w PlanetSide, czy w RPG-ach jak w królującym tutaj World of Warcraft. Jednak wcale nie znaczy to, że w te mniej znane Masively Multiplayer pogramy za darmo. Tego typu opłat wymagają też inne, o których słyszy się raczej rzadko. Przykładem może być Horizons: Empire of Istaria – mało kto w Polsce gra w dzieło Tulga Games. Dużo bardziej znaną wydaje się być produkcja NCSoft, a mianowicie Lineage 2 Chronicles 3.

Niestety, koszty takiej zabawy są zbyt wysokie dla wielu graczy i często uniemożliwiają ją z powodów finansowych. Żeby zagrać w L2 musimy przygotować się na wydatek rzędu 19.99 baksów za edycję kolekcjonerską nagraną na DVD + 30 dolarów za każdy kolejny miesiąc subskrypcji. Oczywiście pierwszy miesiąc jest gratisowy, a otrzymujemy go w pudełku wraz z grą. Niestety posiadanie oryginalnych płytek wraz z pudełkiem możliwe są praktycznie tylko w Ameryce, dlatego jeśli nie mamy tam rodziny lub znajomych o takiej wersji możemy jedynie pomarzyć. Na szczęście instalkę L2 możemy ściągnąć bezpośrednio ze strony producenta, a następnie za pomocą internetu wykupić subskrypcje.

Po wpisaniu loginu i hasła naszego accounta, przechodzimy do tworzenia postaci. Tą wybieramy spośród 5 dostępnych ras: człowieka, elfa, dark elfa, krasnoluda i orka. Później decydujemy się, czy nasz bohater będzie magiem czy wojem, a po tym wystarczy jedynie dobrać jego wygląd, a więc rodzaj i kolor włosów oraz rysy twarzy. Po ustaleniu wszystkich wcześniej wymienionych parametrów naszej postaci, wchodzimy w świat Lineage 2. Sieciową rozgrywkę zaczynamy od ukończenia krótkiego tutoriala, dzięki któremu zaliczymy pierwszego questa, nauczymy się korzystać z ekwipunku, zobaczymy statystyki postaci, czary, umiejętności i szereg innych mniej lub bardziej przydatnych funkcji. Zaraz potem będziemy gotowi by wyruszyć w bajeczną przygodę.

Każda z ras posiada własne miasto, w którym na samym początku się pojawia i stamtąd wyrusza świat. Jest to miasto specjalistyczne dla każdej z nich i zazwyczaj to tam będziemy rozwijali wszystkie umiejętności. Pomimo, iż ras w L2 jest pięć, a klas tylko dwie, nie znaczy to, że w grze napotkamy masę innych postaci o tych samych umiejętnościach, co my. Jest to raczej rzadkością, gdyż po uzyskaniu dwudziestego poziomu, każda z klas rozdziela się na dwie nowe, a po 40 poziomie, nasza postać wybierze już trzecią – ostatnią specjalizację. Sprawia to, że typów bohaterów jest całe mnóstwo i wraz z upływem czasu i postępu w grze, coraz trudniej przyjdzie nam znaleźć „bliźniaka”, który rozwija skille w tym samym duchu, co my.

Skille to jeden z ważniejszych aspektów gry, dlatego warto go dokładniej omówić. Tak jak w innych RPG-ach tak i tutaj zostały one podzielone na dwie grupy - pasywne, czyli te wyuczone na stałe i aktywne, których możemy używać w danym momencie. Umiejętności te, są różne dla każdej z klas, choć niektóre z nich się powtarzają – zazwyczaj te początkowe. Zaliczamy do nich choćby czary, których nauka, podobnie jak innych umiejętności niekoniecznie magicznych odbywa się u nauczycieli. Każda z ras posiada swoich, kształcących nas w dwóch kierunkach – magicznym i wojowniczym. Praktycznie w każdym mieście znajdziemy swoją gildie, gdzie wykształcimy nowe, bądź ulepszymy stare skille. Wszystkich uczymy się płacąc w skill pointach – punktach, które zdobywamy wraz z doświadczeniem za zabijanie potworów.

Będąc przy skillach, należy również wspomnieć o klasach, które ściśle się z nimi wiążą. Wraz z wyborem nowej klasy, bądź z przypływem, leveli (zazwyczaj 5) będziemy mogli wyuczyć się nowych umiejętności charakterystycznych dla naszej rasy. Klasy określają, w jakim kierunku rozwijać się będzie nasza postać. Możemy wyszkolić paladyna, łucznika, lub pójść w zupełnie innym kierunku, stając się potężnym bufferem - czarodziejem, który leczy pozostałych kompanów, rzuca na nich czary wspomagające oraz osłabia potwory. Aby zdobyć nową klasę, musimy wykonać specjalnego questa. Ten, zazwyczaj nie jest zbyt skomplikowany, ale wykonuje się go dość długo. Oczywiście questy na poszczególne klasy są zupełnie inne, ale najczęściej chodzi o to by porozmawiać z kilkoma osobami i wykonać dla nich zadania polegające na zabiciu jakiś mobków (dla niewtajemniczonych mob to po prostu jakiś potwór).

Jasne jest, że w olbrzymim świecie nie poradzimy sobie sami. Możemy, ale z niektórymi potworami w pojedynkę nie mamy szans. Aby podróżować z innymi osobami, musimy stworzyć drużynę. Nie jest to powiązanie, które łączy nas na dłużej, a jedynie jednorazowe zbratanie się. Wszyscy bohaterowie w drużynie automatycznie dzielą się zdobytym doświadczeniem, ale najwięcej dostaje ten, który zadał najwięcej obrażeń, zaś Ci, którzy mniej (zazwyczaj mają oni słabszy lvl), dostają stosunkowo mniej. Adena, czyli waluta pieniężna w L2 zostaje przydzielana również przez komputer, po równo dla każdego. Inną formą związania się z innymi graczami jest stworzenie klanu. Ten zakłada lider, który jako jedyny może przyjmować do niego kolejnych osobników. Gdy klan się rozrośnie, lider będzie mógł podnieść jego lvl. Czyni to u mistrza gildii, któremu oddaje odpowiednią część punktów umiejętności oraz sporą część złota. O ile adenę można zebrać od innych klanowiczów, o tyle skill pointy lider musi zebrać sam. Kolejne levele klanu, umożliwiają wprowadzenie loga – obrazka, który pojawia się przy nazwie każdego gracza, w ten sposób inne postacie będą nas rozpoznawać. Wszystkie klany mogą zawiązywać ze sobą przymierza, tzn. gwarantować sobie rozejm i chodzić pod tym samym logiem. Obrazek przymierza, pokazuje się obok loga klanu.

Bardzo ciekawą możliwością, jaką oferuje członkostwo w klanie, jest zdobywanie zamków. Po osiągnięciu przez klan 4 levelu, osoby do niego należące mogą zająć któryś ze zamków znajdujących się w pobliżu niektórych miast. Aby tego dokonać, grupa musi mieć w swoich szeregach krasnoluda, gdyż jako jedyny potrafi przyzwać golema, który jest w stanie zniszczyć bramę. Oczywiście zdobywanie zamków przeznaczone jest raczej tylko dla high-levelowców, a oprócz doświadczenia przyda się tutaj również niezła taktyka. Wrażenia ze zdobywania takiego obiektu są niesamowite.

Potworów wszelkiego rodzaju jest mnóstwo i nie sposób wymienić choćby procenta z nich. Każdy gatunek posiada kilka kolejnych odmian, na coraz to wyższych poziomach, różniących się bardziej nazwą niż wyglądem. Jasne jest, że zabijanie mobków samemu, nie daje tyle satysfakcji, co „działalność” grupowa. Takie wyprawy w kilka/kilkanaście osób naprawdę są strasznie emocjonujące. Podróż do jaskini mrówek, zabijanie strażników tam stacjonujących i wreszcie pogrom samej królowej, to tylko ułamek z tego, co L2 pod tym kątem nam oferuje. Istnieje tam masa różnego typu lordów – mobków dużo silniejszych niż pozostałe, w dodatku najczęściej chronionych przez kilku innych – równie silnych. Przykładem tutaj może być sam Sirrious Gargule – i choć nie jest tak silny jak królowa mrówek, również jego zabicie sprawiło mi wiele satysfakcji.

W Chronicle 3, środkiem płatniczym jest adena. Zdobywamy ją tak jak wszędzie, przy zabijaniu potworów, czy wykonywaniu questów. Arsenał przedmiotów, również jest godny podziwu. W zależności od miasta, możemy nabyć coraz to inne, lepsze gadżety. Niestety niektóre z nich są naprawdę drogie, a ich kupno wiąże się z wieloma innymi wyrzeczeniami. Tak jak we wszystkich niemalże role playingach, tak i tu, mamy możliwość skolekcjonowania całego setu – czyli kilku przedmiotów tego samego rodzaju, które razem dają jakieś bonusowe dodatki, najczęścniej podniesionee statystyki.

Kolejnym miłym aspektem każdego MMO tego typu są zwierzaki. Te możemy hodować dla ozdoby, wspomagania magicznego, lub… do walki. L2 oferuje nam sporo takich zwierzątek, od tych, które przyzywamy – unicorny, cienie, do tych, które sami musimy wychować, jak wilki, czy smoki. Tych ostatnich jest kilka odmian, ale najpotężniejsze są te latające – niestety w ich posiadaniu mogą znaleźć się tylko przywódcy klanów. Całej reszcie musi wystarczyć zwykłe i chodzące, ale wciąż bestie. Dość często zdarza się, że gracze kupują smoki w celu zaimponowania innym. Taki wydatek „dla bajeru” kosztuje nawet 25 milionów – to często kwota, która przerasta kilkaset krotnie budżety wielu postaci. Niemniej jednak, posiadanie własnego chowańca jest rzeczą szalenie interesująca, nie tylko ze względu na ich imponujący wygląd i rzadkie spotykanie. Dość często przydają się w walce.

Niestety na każdym serwerze, w każdeym MMO znajdują się tacy, którzy za wszelką cenę chcą przeszkodzić i utrudnić innym dobrą zabawę. Są nimi PK – czyli Player Killerzy, postacie, które zabijają innych graczy. Zabicie, dość często wiąże się ze stratą części ekwipunku, czasem bardzo drogocennego. Niestety sytuacji nie da się zapobiec, trzeba po prostu uważać. Na szczęście PK nie mają sprzymierzeńców, dlatego ich życie jest bardzo trudne. Są tępieni przez wszystkie szanujące się klany, ale też zwykłych graczy.

Świat Lineage’a jest bardzo rozległy i dość urozmaicony, a obejmuje 2 kontynenty – Adena i Elmore. Grafika, chodź mająca już sporo czasu, nadal wygląda ładnie, chodź oczywiście nie jest to jakiś fenomen. Stosunkowo szczegółowe modele postaci, budynków, potworów i innych obiektów sprawiają miły dla oka efekt. Nawet ładnie wygląda efekt parowania bagna, ale już sama woda i bagno są dość przeciętnie wygenerowane. Inaczej sytuacja ma się w miastach. Te, wyglądają znakomicie – są świetnie zaprojektowane i chodzi się po nich całkiem przyjemnie. Oczywiście miasta różnią się miedzy sobą stylem, wielkością i rozplanowaniem poszczególnych gildii czy sklepów. Muzyka jest właśnie taka, jaka być powinna – przyjemna i klimatyczna. Nie można narzekać także na dźwięki, nie jest ich zbyt wiele, ale ją okazałe jakościowo.

W świecie L2 znalazło się też miejsce dla tych, którzy na grę nie są w stanie wydać ani grosza, dlatego kombinują na rozmaite sposoby. Jednym z wyjść, niestety nielegalnym jest w ich przypadku założenie własnego prywatnego serwera lub rozgrywka na założonym już przez kogoś. Sprzęt, jakim dysponują ci ludzi jest niekiedy godny podziwu. Rzadko zdarzają się serwery wyposażone w mniej niż kilka komputerów Dual Xeon 3.6 MhZ, 800fsb, dysk 2MBcache 5GB z przepustowością 100Mbps. W większości przypadków maszyny te zostały podzielone zadaniami. Śmiało można nazwać ich profesjonalistami, choć działalność, jaką się parają jest niestety mniej słuszna, niż sposób, w jaki wykonują swoją pracę. Koszty utrzymanie takiej serwerowni są olbrzymie, a ich żywotność uzależniona jest od graczy, którzy regularnie wpłacają dobrowolne składki, z których utrzymywane są wszystkie komputery. Aż dziw bierze, że niektórzy potrafią wydać na taki serwer więcej pieniędzy niż wydaliby na abonament na kilka miesięcy w grze. W dodatku jakość grania na takim prywatnym serwerze jest o wiele mniejsza niż na oryginalnym. Mnóstwo błędów, lagi, oraz rzeczy, które nie działają, jak niektóre questy, braki przedmiotów w stosunku do oryginału gry – to tylko przykłady, a faktycznych usterek jest dużo więcej.

Lineage 2 pomimo czasu, jaki upłynął od jego premiery wciąż prezentuje się nader okazale. Grafika wciąż cieszy oko, a udźwiękowienie stoi na dość wysokim poziomie. Grywalność jest tutaj zdecydowanie górą, przyznam, że mnie gra ta zawładnęła powodując spore luki w pracy redakcyjnej. Polecam ją tym posiadającym silną wolę i trzymającym się rozsądnego umiaru. Lineage 2 jest propozycją ciekawą szczególnie dla tych, których World of Warcraft już tak nie pociąga, a mają sporo wolnego czasu i niezbędny budżet do wgłębienia się w nową, fascynującą przygodę, jaką oferuje nam ta produkcja.

Post został pochwalony 0 razy